آموزش تعویض سیم گیتار کلاسیک

آموزش تعویض سیم گیتار کلاسیک

c6ee4363c894bc3b963c0547101ee55c -

آموزش های مقدماتی گیتار

 در این مطلب قصد داریم روش صحیح تعویض سیم گیتار کلاسیک (سیم‌های نایلون) را به شما آموزش بدهیم. تعویض سیم بسیار ساده است و بهتر است چندماه یکبار آن را انجام دهید تا از فرسوده شدن سیم‌ها جلوگیری کنید.
بیشتر بخوانید: معرفی ۵ تا از بهترین سیم‌های گیتار کلاسیک
پیش از انجام مراحل زیر، سیم‌های قدیمی را شل کنید و آن‌ها را با باز کردن گره‌ها از بالا (هد استاک) و پایین (بریج) از گیتار جدا کنید. می‌توانید از این فرصت استفاده کنید و دسته و بدنه‌ی گیتار را تمیز کنید. سپس سیم‌های جدید را از بسته بیرون بیاورید و مراحل زیر را دنبال کنید. برای آشنایی با بهترین سیم‌های گیتار کلاسیک می‌توانید مطلب دیگر ما را نیز مشاهده کنید.
مراحل تعویض سیم گیتار
۱/ پیش از شروع بهتر است چند برگه را پشت بریج گیتار بگذارید تا از آسیب احتمالی به آن جلوگیری کنید. یک سمت از سیم‌های نایلون باریک‌تر هستند و بهتر است از همان سمت برای گره‌زدن سیم به بریج استفاده کنید. سیم را به داخل سوراخ بفرستید و ۷ تا ۸ سانتی‌متر آن را از سمت دیگر بیرون بکشید.

۲/ بخش بیرونی سیم را دوباره به داخل بچرخانید و به زیر سیم بفرستید. با این کار یک حلقه ایجاد خواهد شد که در مرحله‌ی بعد به یک گره تبدیل می‌شود.

۳/ حالا دوباره سیم را بچرخانید و به زیر خود بفرستید. با این کار سیم به دور خود حلقه‌ای ایجاد خواهد کرد. (شکل زیر)

۴/ حالا قدم قبلی را مجددا تکرار کنید تا سیم دوبار به دور خود بپیچد.

۵/ گره را با کشیدن دو سرِ سیم محکم کنید. پس از این کار، انتهای سیم در سمت بیرونی بریج ثابت خواهد ماند.

۶/ معمولا انتهای سیم را به اندازه‌ای آزاد می‌گذاریم که به سوراخ بعدی برسد. در مراحل بعدی سیم دوم را برای امنیت بیشتر به آن گره می‌زنیم.

۷/ حالا سرِ دیگر سیم را داخل ماشین هد بفرستید. بهتر است انتهای سیم به سمت بدنه‌ی گیتار باشد.

۸/ حالا باقی سیم را از زیر هد استاک مانند تصویر زیر عبور دهید و دوباره به بالا برگردانید.

۹/ حالا سیم را مجددا از زیر خود عبور دهید و آن را بکشید تا گره را محکم کند. بهتر است این گره دقیقا در بالای سوراخ اتفاق بیفتد تا سیم را در جایگاه خود نگه دارد.

۱۰/ حالا سیم گیتار را با استفاده از ماشین هد محکم کنید. مطمئن شوید که سیم از شیار دسته عبور کرده و در جای خود ثابت باشد. سیم را با استفاده از تونر‌ کوک کنید.

۱۱/ برای سیم‌های بعدی نیز کافی است همین مراحل را طی کنید. اما همانطور که گفتیم بخش اضافی سیم اول را به داخل گره سیم دوم می‌فرستیم تا آن را در جای خود ثابت نگه دارد. این قدم‌ها را برای تمامی سیم‌ها تکرار کنید.

۱۲/ در پایان بهتر است بخش‌های اضافی و بیرون‌زده‌ی سیم‌ها را با قیچی یا سیم‌چین کوتاه کنید. نمایی از هد استاک و بریج را پس از پایان تعویض سیم‌ها مشاهده می‌کنید.

سیم‌های گیتار پس از تعویض تا چند ساعت شل می‌شوند. بهتر است پس از انجام مراحل تعویض، به آرامی سیم‌ها را بکشید و به این روند کمک کنید. شاید مجبور شوید چندبار سیم‌ها را کوک کنید تا اینکه در صدای مطلوب ثابت شوند.
به زودی آموزش تصویری اختصاصی  لامینور را نیز به این پست اضافه می‌کنیم. تا آن زمان اگر سوالی درباره‌ی تعویض سیم گیتار کلاسیک دارید یا می‌خواهید نکته‌ای را به مطالب بالا اضافه کنید، حتما آن را در بخش کامنت‌ها با ما درمیان بگذارید. همچنین می‌توانید سایر مطالب آموزش گیتار را در صفحه‌ی اصلی سایت پیدا کنید.
منبع: Taylor Guitars

 

 آموزش تعویض سیم گیتار کلاسیک مقاله موسیقی –

۵ اشتباه هنرجویان در تمرین گیتار

۵ اشتباه هنرجویان در تمرین گیتار

b71da4b3192420cdf31d6fe3d086f02e -

آموزش های مقدماتی گیتار

 یکی از مهم‌ترین مهارت‌های هر هنرآموز یادگیری شیوه‌ی درست تمرینات روزانه است. درصورت تمرین گیتار به صورت منظم و صحیح، خیلی زود پیشرفت خود را مشاهده می‌کنید و به ادامه‌ی نوازندگی دلگرم خواهید شد.
بیشتر بخوانید: ۱۰ ترانه ایرانی با آکورد ساده برای شروع به تمرین گیتار
از طرف دیگر تمرین غلط باعث دورتر شدن مسیر شما در نوازندگی و در نتیجه دلسردی خواهد شد. در ادامه به پنج‌تا از رایج‌ترین اشتباهات هنرجویان در تمرین گیتار اشاره می‌کنیم. برای مشاهده‌ی اطلاعات بیشتر درباره‌ی نحوه‌ی تمرین و شروع یادگیری گیتار، می‌توانید مصاحبه‌ی لامینور با مسعود برآبادی را نیز بخوانید.
اشتباه اول: نگهداری گیتار در مکان‌های دور از دسترس
گیتار خود را زیر تخت یا بالای کمد نگذارید. دور از دسترس بودن گیتار علاقه‌ی شما را به تمرین کمتر می‌کند. همیشه گیتار را نزدیک خود و در محدوده‌ی دید قرار دهید. با این کار هربار وارد اتاق می‌شوید به یاد تمرین کردن می‌افتید. یکی از بهترین پیشنهادها، خرید یک استند گیتار و گذاشتن آن در مکانی مناسب و در دسترس است. بهترین مکان‌ها برای نگهداری گیتار، اتاق خواب و اتاق پذیرایی هستند. هرچند این انتخاب به فضای در دسترس شما نیز بستگی دارد.
اشتباه دوم: تمرین نکردن!
همه‌ی ما زندگی پرمشغله‌ای داریم و به راحتی ممکن است تمرین گیتار را از اولیت‌های خود خارج کنیم. اما سعی کنید همواره زمانی هرچند کوتاه را برای تمرین گیتار کنار بگذارید. در حالت ایده‌آل هر هنرجو باید حداقل ۳۰ دقیقه در روز تمرین کند. هرچند ممکن است این زمان هم برای برنامه‌ی روزانه‌ی شما زیادی وقت‌گیر باشد. پس می‌توانید برنامه‌ریزی کنید که هر هفته حداقل ۴ روز، هر روز نیم ساعت تمرین کنید. اگر این اتفاق هم نیافتاد هرهفته چهار روز به مدت ۱۵ دقیقه تمرین کنید. به یاد داشته باشید که تمرینِ کم بهتر از رها کردن علاقه‌ی خود به گیتار است. همواره یک برنامه‌ی منظم و واقعی برای تمرین گیتار داشته باشید.
اشتباه سوم: تمرین کردن بدون استراحت
بهتر است چندبار در روز و در زمان‌های کوتاه تمرین کنید. بین تمرین‌ها استراحت کنید و با شادابی و تمرکز بیشتر به نوازندگی برگردید. اگر طبق توصیه‌ی بالا ۳۰ دقیقه در روز تمرین می‌کنید، این ۳۰ دقیقه را به سه بخش ۱۰ دقیقه‌ای تقسیم کنید.
اشتباه چهارم: استفاده از انگشت‌های اشتباه
بسیاری از نت‌ها و تبلچرهای گیتار، انگشت‌های پیشنهادی خود را نیز برای گرفتن هر نت نشان می‌دهند. به دو دلیل بهتر است در زمان تمرین از همان انگشت‌ها استفاده کنید:
۱. با رعایت کردن تداوم انگشت‌ها، قطعه را سریع‌تر حفظ می‌کنید و در نتیجه مسیر یادگیری خود را کوتاه‌تر خواهید کرد.
۲. عادت به استفاده از انگشت‌های مشابه، اعتماد به نفس شما را در زمان اجرای قطعه افزایش می‌دهد. در نتیجه آن را در جمع و اجراهای عمومی بهتر اجرا می‌کنید.
هرچند اگر در استفاده از الگوی انگشت‌گذاری پیشنهادی با مشکل روبرو هستید، می‌توانید آن را مطابق شرایط خود تغییر دهید.
اشتباه پنجم: اجرای سریع قطعات
همه‌ی ما دوست داریم یک قطعه‌ی موسیقی را از اجرای اول با تمپو و سرعت اصلی قطعه اجرا کنیم. هرچند این کار اکثر اوقات ممکن نیست. اجرای سریع قطعات زمان یادگیری را افزایش می‌دهد. همچنین ممکن است اشتباهاتی در تکنیک خود انجام دهید که پس از یادگیری نیاز به تصحیح داشته باشند. پس یادگیری قطعه را با سرعت کم شروع کنید و به ذهن خود اجازه‌ی یادگیری دهید.
پس از اینکه قطعه را با سرعت آهسته‌تر یاد گرفتید، کمی سرعت خود را بیشتر کنید. اگر در تمپوهای بالا دچار اشتباهات مکرر می‌شوید، دوباره سرعت را کم کنید و به تمرین بپردازید. در چنین مواقعی بردباری به یادگیری سریع‌تر منجر می‌شود.
اگر شما هم تجربه‌ای در زمینه‌ی تمرین و یادگیری گیتار دارید می‌‌توانید آن را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید. همچنین می‌توانید برای مشاهده‌ی سایر مطالب آموزش گیتار به صفحه اصلی ما سر بزنید.
منبع: Do Re Mi Studios

 

 ۵ اشتباه هنرجویان در تمرین گیتار مقاله موسیقی –

معرفی انواع گیتار و بهترین گیتار برای شروع

معرفی انواع گیتار و بهترین گیتار برای شروع

59806e80bd0e5a603e0900627b13ff8c -

آموزش های مقدماتی گیتار

 بسیاری از علاقه‌مندان به یادگیری گیتار، درباره‌ی بهترین گیتار برای شروع به یادگیری سوال می‌کنند. انتخاب  گیتار اول بسیار مهم است. زیرا اولین برخورد شما با ساز گیتار خواهد بود و در علاقه‌ی هنرجویان به ادامه‌ی یادگیری تاثیر زیادی دارد. در این مقاله سعی می‌کنیم مسیر انتخاب را برای شما ساده‌تر کنیم. اگر به دنبال پیدا کردن گیتار مناسب هستید می‌توانید بخش راهنمای خرید گیتار را نیز مشاهده کنید.
بیشتر بخوانید: راهنمای کامل انتخاب پیک گیتار و معرفی پیک های موجود در بازار
پیش از این در بخش آموزش گیتار بهترین گیتارهای کلاسیک و الکتریک را برای شروع معرفی کردیم. در این مطلب قصد داریم بیشتر به انواع گیتار و معرفی آن‌ها بپردازیم.

دسترسی سریع:

بهترین گیتار برای شروع
بسیاری از هنرجویان می‌پرسند که بهترین گیتار برای شروع کدام است. جواب ساده این است که بهترین گیتار، گیتاری است که نوازندگی را ساده‌تر کند و شما به آن علاقه داشته باشید.

بهترین گیتار برای یک شخص، ممکن است برای نوازنده‌ای دیگر آزاردهنده و خسته‌کننده باشد. مشخصات بدنی و سلیقه‌ی موسیقایی هر نوازنده تاثیر زیادی در انتخاب گیتار او دارد. در ادامه سعی می‌کنیم این تفاوت‌ها را بهتر توضیح دهیم و این انتخاب را ساده‌تر کنیم.
معرفی انواع گیتار
در حالت کلی، گیتارها به دو دسته‌ی الکتریک و آکوستیک تقسیم می‌شوند. هرچند انواع مختلفی از گیتارهای آکوستیک و الکتریک وجود دارند.

گیتارهای آکوستیک دو دسته هستند:
۱. گیتار کلاسیک و فلامنکو، که از سیم‌های نایلون استفاده می‌کنند. در سمت راست تصویر پایین گیتار کلاسیک را مشاهده می‌کنید.
۲. گیتارهای با سیم فلزی، که به آن‌ها گیتارهای آکوستیک نیز می‌گویند. این گیتارها در خارج از ایران رایج‌تر هستند و در سبک‌های از جمله راک، بلوز و کانتری استفاده می‌شوند. گیتار آکوستیک در سمت چپ تصویر مشخص است.
سمت راست: گیتار کلاسیک / سمت چپ: گیتار آکوستیک

تشخیص تفاوت‌های این دو گیتار ممکن است برای بسیاری از نوازندگان تازه‌کار مشکل باشد.
چگونه با یک نگاه گیتار آکوستیک و کلاسیک را تشخیص دهیم؟
۱. گیتار آکوستیک از سیم‌های فلزی استفاده می‌کند و با لمس سیم‌ها می‌توانید فلزی بودن آن‌ها را تشخیص دهید. در مقابل گیتار کلاسیک از سیم‌های نایلون استفاده می‌کند که جنسی شبیه به پلاستیک و سطحی صاف‌تر دارند.
۲. بریج (خرک) گیتار را بررسی کنید، سیم‌های گیتار کلاسیک معمولا با گره به خرک وصل می‌شوند. هرچند سیم‌های گیتار آکوستیک به داخل بدنه می‌روند و با یک میخ کوچک محکم می‌شوند.
سبک طراحی بریج گیتار آکوستیک
سیم‌های فلزی کشش زیادی دارند و به همین دلیل باید با میخ محکم شوند. در پایین خرک گیتار کلاسیک را می‌بینید.
سبک طراحی بریج گیتار کلاسیک
zتفاوت گیتارهای الکترو آکوستیک و نیمه آکوستیک (semi acoustic)
گیتار الکترو آکوستیک یک گیتار آکوستیک عادی است که می‌توانید برای بلندتر کردن صدا یا اضافه‌کردن افکت آن را به امپلیفایر وصل کنید. این گیتارها مانند گیتارهای آکوستیک عادی هستند اما یک ورودی کوچک در پایین خود دارند.
ورودی امپ در گیتار الکترو آکوستیک

گیتارهای نیمه آکوستیک (که به الکتریک hallow-body نیز معروف هستند) مشابه گیتارهای الکتریک هستند هرچند در کنار پیکاپ گیتار الکتریک، بدنه‌ای توخالی و حفره‌ی صدا دارند. در بخش بعدی این گیتار را معرفی می‌کنیم.
معرفی انواع گیتار الکتریک
گیتار الکتریک نمونه‌ی هیجان‌انگیزتر گیتارهای آکوستیک است. وسیله‌ای که برای اجرای صحنه و ایجاد افکت تجهیز شده. گیتارهای الکتریک برای تولید صدا نیازمند امپلیفایر هستند. می‌توانید گیتار الکتریک را بدون امپ نیز اجرا کنید هرچند صدایی بسیار کم خواند داشت.
گیتارهای الکتریک به سه دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند:
۱/ گیتار الکتریک استاندارد
بسیاری از طرفداران موسیقی با این گیتارها آشنایی دارند. تصویری از گیتار الکتریک استاندارد را در پایین می‌بینید:

۲/ گیتار نیمه آکوستیک (Hallow-body)
این گیتارها همزمان از حفره‌ی صدا و پیکاپ‌های گیتار الکتریک بهره‌مند هستند. در ادامه تصویر یک گیتار نیمه آکوستیک را می‌بینید.

۳/ گیتار بیس
گیتارها در حالت عادی ۶ سیم دارند. هرچند گیتار بیس تنها ۴ سیم دارد و صداهای بسیار بم و عمیق ایجاد می‌کند. این گیتارها سنگین و بلند هستند و مانند سایر گیتارهای الکتریک برای اجرا نیاز به امپلیفایر دارند.

گیتارهای بیس برای اجرای نت‌های یکتا و همراهی با یک گیتار اصلی طراحی شده‌اند. بسیاری از گیتاریست‌ها در زندگی کاری خود گیتار بیس را امتحان می‌کنند. هرچند بهتر است کار خود را با گیتار بیس آغاز نکنید. برای یادگیری مناسب گیتار، بهتر است روش آکورد گرفتن را نیز یاد بگیرید. و برای این کار بهتر است اول گیتارهای عادی را یاد بگیرید و سپس به سراغ بیس بروید. (مگر اینکه از همین حالا تصمیم خود را گرفته باشید و بخواهید نوازنده‌ی بیس شوید.)
چه گیتاری برای تمرین در خانه مناسب است؟
صدای یک گیتار تمرین خوب بیش از حد بلند نیست و می‌توان آن را در محیط خانه استفاده کرد. این نکته را مخصوصا در زمان خرید گیتار الکتریک به خاطر داشته باشید.
بسیاری از امپ‌های جدید دارای خروجی هدفون هستند و می‌توانید در سکوت از آن‌ها استفاده کنید. هرچند لذت اصلی نواختن گیتار در شنیدن صدای گیتار در محیط اتاق است.  اکثر امپ‌های گیتار نیز بهترین صدای خود را در میزان ولوم بالاتر نشان می‌دهند.
پس اگر به دنبال خرید امپلیفایر گیتار هستید بلندی صدای آن را به شکلی انتخاب کنید که در محیط خانه کاربردی باشد.
راز موفقیت در یادگیری گیتار چیست؟

یکی از مهم‌ترین نکته‌ها در یادگیری گیتار،‌ لذت بردن از آن است. اگر تمرین و یادگیری را برای خود دشوار کنید خیلی زود خسته خواهید شد و گیتار را کنار می‌گذارید. پس در انتخاب گیتار هم به لذت بردن از آن بیش از هرچیزی توجه کنید.
چرا با گیتار الکتریک شروع نکنیم؟
برای یک نوازنده‌ی مبتدی، ایجاد صدای مناسب با گیتار آکوستیک ساده‌تر از ایجاد آن با گیتار الکتریک است. در شروع کار این مسئله تاثیر زیادی در یادگیری شما خواهد گذاشت. گیتارهای الکتریک صدا و تن‌های متفاوتی دارند. بجز تنظیمات امپ و کانال‌های آن، هر گیتار الکتریک دارای ۳ تا ۵ موقعیت پیکاپ، کنترل‌های ولوم و تن و افکت‌های مختلف است.

گیتاریست‌های با تجربه‌تر از تنوع انتخاب در گیتارهای الکتریک لذت می‌برند. هرچند برای نوازنده‌های تازه کار این انتخاب‌ها ممکن است سردرگم کننده باشند. پس بهتر است گیتار اول خود را از بین گزینه‌های آکوستیک و کلاسیک انتخاب کنید.
با گیتار کلاسیک شروع کنیم یا آکوستیک؟
بسیاری از اساتید، گیتار کلاسیک را به عنوان گزینه‌ی شروع پیشنهاد می‌کنند. هرچند برخی از اساتید نیز گیتار آکوستیک (با سیم‌های فلزی) را ترجیح می‌دهند. گیتارهای کلاسیک دسته‌ی پهن‌تری دارند. به همین دلیل دقت انگشت‌گذاری را بالا می‌برند، اما فرآیند کلی گرفتن آکوردها را سخت‌تر می‌کنند.
پهنای دسته‌ی گیتارهای آکوستیک معمولا در حدود ۱۲۰ میلی‌متر است. هرچند پنهای دسته‌ی گیتارهای کلاسیک به ۲۱۰ میلی‌متر می‌رسد که در شروع به یادگیری تاثیر زیادی در عملکرد نوازنده دارد. پس اگر دست‌های کوچکی دارید کار با گیتارهای آکوستیک کمی ساده‌تر خواهد بود. از طرف دیگر کار با سیم‌های نایلون (گیتار کلاسیک) برای بسیاری ساده‌تر از سیم‌های فلزی است.

بهترین کار این است که این گیتارها را قبل از خرید امتحان کنید و از راحتی کار با آن‌ها مطمئن شوید. هرچند نوازندگان در طول دوران حرفه‌ای بارها گیتار خود را تغییر می‌دهند. پس اگر بهترین گزینه را انتخاب نکردید، پس از مدتی می‌توانید نظرتان را عوض کنید و به سراغ یک گزینه‌ی بهتر بروید.
اندازه و طراحی بدنه گیتار
اگر بدنه‌ی گیتار بیش از حد بزرگ باشد، دسترسی به اجزای آن سخت‌تر می‌شود. پس بهتر است گیتاری را انتخاب کنید که با اندازه‌ی بدن شما سازگار باشد. در ادامه طراحی‌های مختلف بدنه گیتار را می‌بینید.
جامبو

جامبو بزرگ‌ترین بدنه در گیتار است. این سازها صدای بسیار بلندی نیز دارند. چنین گیتارهایی برای شروع مناسب نیستند.
دردنات (Dreadnought)

پیش از این در مطلب معرفی شرکت مارتین به طراحی گیتارهای دِرِدنات (Dreadnought) توسط این شرکت اشاره کردیم. این گیتارها، به طرح استاندارد گیتارهای آکوستیک تبدیل شده‌اند و بسیار محبوب هستند. گیتارهای دردنات برای شروع مناسب هستند. هرچند بهتر است پیش از خرید، گیتار را امتحان کنید و از مناسب بودن آن مطمئن شوید.
ادیتوریوم

گیتارهای ادیتوریوم (Auditorium) در مقایسه با دردنات خمیدگی‌های عمیق‌تری دارند. به همین دلیل ساده‌تر روی پا قرار می‌گیرند و کار با آن‌ها آسان‌تر است.
پرلور (Parlour)

این گیتارها کوچک‌تر از گیتارهای قبلی هستند. خانم‌ها معمولا این اندازه از گیتار را به مدل‌های جامبو و دردنات ترجیح می‌دهند.
Small Body

گیتارهای اسمال بادی توسط هنرمندانی از جمله اد شیرن استفاده می‌شوند و به همین دلیل به تازگی محبوبیت دوباره‌ای پیدا کرده‌اند. چنین گیتارهایی مشابه دردنات هستند اما اندازه‌ی بسیار کوچکی دارند. سفر کردن با آن‌ها نیز آسان‌تر است.
بهترین گیتار برای کودکان
بهتر است برای شروع یادگیری کودکان،‌ از گیتارهای فول سایز (4/4) استفاده نکنید. حتی اگر بزرگسال هستید اما با اندازه‌ی گیتارهای بزرگسال مشکل دارید، بهتر است به سراغ گیتارهایی با سایز 3/4 بروید.
اندازه‌های مختلف گیتار

در حالت کلی گیتارهای 1/4 برای سنین ۲ تا ۵، گیتارهای 1/2 برای سنین ۵ تا ۸، گیتارهای 3/4 برای سنین ۸ تا ۱۲ و گیتارهای کامل برای افراد بالاتر از ۱۲ سال مناسب هستند. هرچند همانطور که اشاره کردیم شرایط هرشخص با دیگری متفاوت است و بهتر است بهترین گیتار را با توجه به شرایط بدنی خود انتخاب کنید.
سه نکته‌ای که باید در خرید گیتار درنظر بگیریم
در مجموع سه فاکتور مهم در خرید گیتار وجود دارد: بودجه، راحتی کار با گیتار، صدای گیتار.
قدم اول: بودجه
بهتر است بودجه‌ی خود را مشخص کنید و دیگر به آن دست نزنید. با این کار تعداد زیادی از گزینه‌ها حذف می‌شوند. بهتر است بیشتر از ۱ میلیون تومان بر روی گیتار اول خود سرمایه‌گذاری نکنید. اول شرایط را بسنجید بعد دست به سرمایه‌گذاری‌های بزرگ بزنید.
همچنین به دلیل پیشنهادهای مداوم فروشنده، بودجه‌ی مد نظر خود را بیشتر نکنید. بهتر است اولین گیتار را بدون دردسر بخرید و سپس به دنبال خریدهای بزرگ‌تر بروید. با این کار معمولا به ۵ گزینه می‌رسید. پس زمان آن فرارسیده که شخصا این گزینه‌ها را امتحان کنید.
قدم دوم: راحتی کار با گیتار
هر گیتار را روی پای خود بگذارید و دو انگشت را مانند شکل پایین روی آن قرار دهید. سپس سیم‌ها را به صدا در آورید. (اگر با خواندن آکورد پایین مشکل دارید مطلب دیگر ما درباره شروع یادگیری گیتار را مطالعه کنید.)

پس از اینکه گیتار را به صدا در آوردید راحتی کار با آن را (در مقایسه با سایر گزینه‌ها) ارزیابی کنید. پس از امتحان ۵ گیتار،‌ یک یا دوتا از آن‌ها حس بهتری در زمان اجرا خواهند داشت.
قدم سوم: صدای گیتار
به یاد داشته باشید که برای یک نوازنده‌ی مبتدی، راحتی کار با گیتار مهم‌تر از صدای آن است. صدای نخستین گیتار باید درحد استاندارد باشد. همچنین به یاد داشته باشید که سیم‌های قدیمی تاثیر منفی در صدای گیتار دارند. پس ممکن است یک گیتار متوسط با تعویض سیم‌های قدیمی به یک گیتار خوب تبدیل شود.

بهتر است پس از خرید گیتار، سیم‌های آن را نیز تغییر دهید. (آموزش انتخاب سیم گیتار را می‌توانید در سایت پیدا کنید.)
استفاده از گیتارهای قدیمی و گیتارهای دیگران
بسیاری از هنرجویان کار خود را با استفاده از یک گیتار قدیمی (که معمولا در انباری خانه پیدا می‌کنند) یا گیتار یکی از دوستان خود آغاز می‌کنند. قبل از شروع کار با این گیتارها مطمئن شوید که کیفیت مناسبی دارند. به یاد داشته باشید که در اکثر اوقات این گیتار به این دلیل به دست شما رسیده که افراد دیگر در یادگیری با آن شکست خورده‌اند.

پس اگر با گیتار راحت نیستید، یک گیتار بهتر تهیه کنید و یادگیری خود را با آن شروع کنید. هرچند اگر دسترسی به گیتارهای استاندارد ندارید، تمرین با یک گیتار ارزان‌قیمت بهتر از کنار گذاشتن گیتار است. پس تا زمان تهیه‌ی گیتار جدید از نوازندگی با آن لذت ببرید.
تعویض سیم گیتار برای نخستین بار
آموزش تعویض سیم گیتار را می‌توانید در بخش آموزش‌های سایت پیدا کنید. اگر گیتار را دست دوم گرفته‌اید، بهتر است در اولین قدم سیم‌های آن را عوض کنید. به یاد داشته باشید که سیم گیتار باید براق باشد. اگر رنگ و روکش سیم‌ها از آن‌ها جدا شده‌اند بهتر است سیم‌ها را عوض کنید. کیفیت سیم تاثیر مستقیمی در صدای گیتار دارد و بهتر است هر چندماه سیم‌ها را تعویض کنید.
در صورتی که تصمیم خود را در انتخاب نخستین گیتار گرفته‌اید، می‌توانید از مطالب زیر فهرستی از بهترین گیتارهای موجود در بازار را مشاهده کنید:

اگر سوالی دارید یا می‌خواهید نکته‌ای را به متن بالا اضافه کنید، آن را در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: National Guitar Academy

 

 معرفی انواع گیتار و بهترین گیتار برای شروع مقاله موسیقی –

راهنمای کامل کوک کردن گیتار و معرفی کوک های جایگزین

راهنمای کامل کوک کردن گیتار و معرفی کوک های جایگزین

7cf4808b8739056ed8c45b3833ae4638 -

آموزش های مقدماتی گیتار

 هر نوازنده‌ای پیش از شروع به تمرین، نیازمند کوک کردن گیتار خود است. اما از چه راه‌هایی می‌توان گیتار را کوک کرد و چه کوک‌های جایگزینی برای نوازندگی در سبک‌های مختلف وجود دارد؟
بیشتر بخوانید: یادگیری ۱۰ آکورد مهم برای شروع به نواختن گیتار
چگونه گیتار را کوک کنیم؟
کوک‌ کردن گیتار کار چندان دشواری نیست. برای تغییر کوک سیم‌ها کافی است گوشی‌های کوک (Tuning Keys) را تا جایی بچرخانید که به صدای دلخواه خود برسید. چرخاندن گوشی‌ها به سمت بدنه، سیم را شل‌تر (و در نتیجه صدا را بم‌تر) می‌کند و چرخاندن آن در جهت دیگر سیم را محکم‌تر (و در نتیجه صدا را زیرتر) خواهد کرد.
کوک کردن گیتار در حالت استاندارد
اکثر گیتاریست‌ها از کوک استاندارد گیتار استفاده می‌کنند. اگر به تازگی نوازندگی را شروع کرده‌اید، بهتر است از همین کوک در گیتار خود استفاده کنید. هرچند پس از مدتی می‌توانید دست به ماجراجویی بزنید و کوک‌های دیگر را نیز امتحان کنید. سیم‌های گیتار از ۱ تا ۶ شماره‌گذاری می‌شوند. سیم اول، نازک‌ترین سیم و سیم ششم، ضخیم‌ترین سیم است.
معرفی نت‌های مرتبط با هر سیم

سیم‌ها همچنین با توجه به نتی که در حالت دست‌باز اجرا می‌کنند، نام‌گذاری می‌شوند. پس در حالت استاندارد از راست به چپ، سیم‌ها اینگونه نام‌گذاری می شوند: E, A, D, G, B, E. در تصویر مقابل می‌توانید هر نت را بالای سیم مربوط به آن مشاهده کنید. توجه کنید که سیم‌های اول و ششم هردو می (E) هستند. با اینکه این نت‌ها مشابه هستند، دو اکتاو با یکدیگر فاصله دارند. در تئوری موسیقی با نت‌ها و اکتاوها بیشتر آشنا خواهید شد.
همانطور که اشاره کردیم، این نت‌ها نشان‌دهنده‌ی صدایی هستند که سیم درحالت دست‌باز ایجاد می‌کند. معمولا بهتر است برای کوک کردن از سیم ششم (ضخیم‌ترین سیم) شروع کنید و به سمت سیم اول پیش بروید.
معرفی انواع تیونر گیتار
برای کوک کردن گیتار، نیازمند یک منبع قابل اعتماد برای رجوع و آزمایش صدای سیم‌ها هستید. اکثر گیتاریست‌ها از تیونرهای الکترونیکی یا سازهای دیگر برای این کار استفاده می‌کنند. هرکدام از این روش‌ها مزایا و معایب خود را دارند.
ساده‌ترین راه برای کوک کردن گیتار، استفاده از تیونرهای کروماتیک است. این تیونرها صدای گیتار را «می‌شنوند» و پیچ (گام صدا) را نمایش می‌دهند. در نتیجه می‌توانید کوک سیم را تغییر داده و آن را با نت دلخواه خود هماهنگ کنید. دستگاه‌هایی نیز به نام پیچ تیونر (Pitch Tuner) وجود دارند که تنها نت‌ها را اجرا می‌کنند و شما باید با استفاده از توانایی شنیداری خود سیم‌ها را کوک کنید. وسیله‌ای به نام دیاپازون نیز وجود دارد که می‌توانید با ضربه زدن به آن پیچ صحیح را بشنوید و بر اساس آن ساز را تنظیم کنید. هرچند اگر نزدیک به کامپیوتر هستید می‌توانید از تیونرهای آنلاین از جمله تیونر فندر یا اپ‌های گیتار تونر برای اندروید و اپ فندر برای iOS استفاده کنید.
بهتر است پیش از خرید وسایلی از جمله دیاپازون یا پیچ تیونر، تجربه‌ی خود را در نظر بگیرید. اگر به تازگی نوازندگی را شروع کرده‌اید بهتر است از تیونرهای کروماتیک استفاده کنید و به مرور به سراغ روش‌ّهای شنیداری بروید.
چگونه بدون تیونر گیتار را کوک کنیم؟
اگر تیونر در دسترس نیست، می‌توانید با استفاده از روش فرت پنجم صدای سیم‌ها را به یکدیگر نزدیک کنید و تا جای ممکن به نتیجه‌ای بهتر دست پیدا کنید. این روش را در مطلبی دیگر به شکل کامل شرح داده‌ایم که می‌توانید از لینک زیر به آن دست پیدا کنید:

کوک کردن گیتار با استفاده از کیبورد
اگر به تیونر گیتار دسترسی ندارید اما یک کیبورد یا پیانو در نزدیکی شما است، می‌توانید با استفاده از آن صدای صحیح هر نت را بشنوید. استفاده از پیانو روشی بسیار مطمئن برای کوک کردن گیتار است.
ابتدا نت دو (C) میانی را در پیانو پیدا کنید و سپس سیم ششم گیتار را با نت می (E) که دو اکتاو پایین‌تر از C میانی است کوک کنید. سپس می‌توانید با روش فرت پنجم، گیتار را کوک کنید یا اینکه سایر سیم‌ها را نیز با استفاده از کلیدهای کیبورد کوک کنید.
کیت ریچاردز، نوازنده‌ی گروه رولینگ استونز
کوک‌های جایگزین در گیتار
بسیاری از هنرمندان و گروه‌های موسیقی از جمله جانی میچل و بلک سبث از کوک‌های جایگزین در گیتارهای خود استفاده می‌کنند. پس از مدتی تمرین با گیتار، می‌توانید کوک‌های دیگر را تجربه کنید و با قابلیت‌های منحصر به فرد آن‌ها آشنا شوید. یک گیتار را می‌توان به صدها روش مختلف کوک کرد. هرچند محبوب‌ترین کوک‌های جایگزین برای گیتار،‌ دراپ دی (Drop D) و اپن جی (Open G) نام دارند که در ادامه به معرفی آن‌ها می‌پردازیم.
کوک دراپ دی
کوک‌کردن گیتار در دراپ دی کار چندان دشواری نیست. کافی است گیتار را در حالت استاندارد کوک کنید و سپس سیم ششم را یک گام (از می به ر)‌ پایین بیاورید. بسیاری از آهنگ‌های مشهور از جمله Dear Prudence از گروه بیتلز در این کوک اجرا شده‌اند.
کوک اپن جی
هنرمندان بزرگی از جمله کیت ریچاردز (رولینگ استونز) از کوک اپن جی (Open G) استفاده می‌کنند. در این کوک سیم‌ها هماهنگ با نت‌های آکورد سل (G) کوک می‌شوند. در این صورت اگر دست‌باز گیتار را به صدا در آورید، آکورد G را خواهید شنید. برای کوک گیتار در اپن جی کافی است سیم‌ها را مطابق نت‌های روبرو کوک کنید: D-G-D-G-B-D
چند وقت یکبار باید گیتار را کوک کنیم؟
گیتار حساس‌تر از بسیاری از سازهای دیگر است و چوب به کار رفته در آن بر اثر حرارت و رطوبت،‌ منبسط و منقبض می‌شود. به همین دلیل کشش سیم‌ها تغییر می‌کند و آن‌ها از کوک خارج می‌شوند. همینطور اگر از تکنیک‌هایی از جمله بِند (Bend) استفاده می‌کنید، ممکن است سیم‌ها به دلیل کشیده شدن از کوک خارج شوند.
پس بهتر است پیش از هر تمرین گیتار خود را کوک کنید. همینطور اگر در میانه‌ی تمرین حس کردید که صدای گیتار مناسب نیست بهتر است مجددا کوک آن را بررسی کنید. نوازندگان حرفه‌ای نیز گاهی در میانه‌ی اجرا زمانی را به کوک‌کردن مجدد گیتار اختصاص می‌دهند.
چگونه گیتار را در کوک نگه داریم؟
یکی از بهترین راه‌ها برای ثابت نگه داشتن کوک گیتار، تعویض سیم گیتار به شکل مداوم است. برای اطلاع بیشتر از دلایل تعویض سیم و روش انجام آن می‌توانید مطالب ما درباره‌ی تعویض سیم گیتار کلاسیک و تعویض سیم گیتار الکتریک را مشاهده کنید. اگر از گیتار استفاده نمی‌کنید، آن را در یک هارد کیس و در محیطی خشک و خنک نگه دارید.
اگر با توجه به تمامی توصیه‌های بالا همچنان صدای مناسبی از گیتار شنیده نمی‌شود، بهتر است اینتونیشن (Intonation) گیتار را بررسی کنید. در پست دیگری نیز اینتونیشن و دلایل به هم خوردن آن را به شکل کامل توضیح داده‌ایم. اگر گیتار شما کلاسیک یا آکوستیک است، بهتر است برای بررسی اینتونیشن به یک تعمیرکار قابل اعتماد مراجعه کنید.
اگر می‌خواهید نکته‌ای را به متن بالا اضافه کنید، حتما آن را با ما در میان بگذارید. همچنین می‌توانید برای مطالعه‌ی سایر مطالب آموزشی به بخش آموزش گیتار سر بزنید.
منبع: Take Lessons

 

 راهنمای کامل کوک کردن گیتار و معرفی کوک های جایگزین مقاله موسیقی –

کاپو گیتار (باره بند) چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟

کاپو گیتار (باره بند) چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟

adf83a71930feb5162873d04e51e637e -

آموزش های مقدماتی گیتار

 استفاده از کاپو (باره بند) به نوازندگان می‌کند که بدون نیاز به گرفتن باره و استفاده از آکوردهای پیچیده، در گام‌های مختلف به اجرای آهنگ بپردازند. در ادامه کمی بیشتر به روش استفاده از کاپو و انتخاب باره بند مناسب می‌پردازیم. برای مشاهده‌ی مطالب بیشتر می‌توانید به بخش راهنمای خرید گیتار مراجعه کنید.
بیشتر بخوانید: راهنمای کامل انتخاب پیک گیتار و معرفی پیک های موجود در بازار
باره بند چیست؟
کاپو یا باره بند ، یک گیره‌ی کوچک است که به دسته‌ی گیتار متصل می‌شود و سیم‌ها را در یک فرت خاص می‌بندد. به این ترتیب اگر گیتار را در حالت دست‌باز اجرا کنید، نت‌های فرتی که کاپو بر روی آن بسته شده شنیده خواهند شد. معمولا سطح باره بند از مواد نرم تهیه شده است تا به سیم‌ها و گیتار آسیبی نرسد.
اگر کاپو را به فرت دوم وصل کنید، سیم‌ها در فرت دوم بسته خواهند شد و در نتیجه تمامی نت‌های این فرت در حالت دست باز شنیده می‌شوند. اگر همین کار را با انگشت اول انجام دهیم و تمامی سیم‌ها را در فرت دوم به پایین فشار دهیم، با دست خود به اصطلاح یک باره ایجاد کرده‌ایم. تکنیک باره گیری توسط گیتاریست‌ها به شکل مداوم انجام می‌شود. در پست دیگری نحوه‌ی گرفتن آکوردهای باره دار را با جزئیات توضیح داده‌ایم.
استفاده از کاپو راه ساده‌تری برای گرفتن باره است. کاپو یک باره‌ی همیشگی را در فرتی خاص نگه می‌دارد و کار شما را ساده می‌کند. در ادامه به روش‌های استفاده بهتر از باره بند می‌پردازیم.
چگونه از کاپو استفاده کنیم؟
مجددا فرض می‌کنیم که کاپو روی فرت دوم بسته شده است. (هرچند می‌توانید از آن در تمامی فرت‌ها استفاده کنید.) در حالت دست باز و استاندارد نت‌های گیتار E, A, D, G, B, E هستند. پس از بستن کاپو نت‌های دست‌باز به F#, B, E, A, C#, F#  تغییر خواهند کرد.
در زبان موسیقی این نت‌ها به اصطلاح یک گام بالاتر از نت‌های پیشین هستند. پس از بستن کاپو روی فرت دوم، می‌توانید آکورد C را در شکل عادی آن اجرا کنید. به یاد داشته باشید که کاپو (حالت دست‌باز) روی فرت دوم است پس آکورد از فرت سوم شروع می‌شود. به دلیل اینکه پس از بستن کاپو صدای گیتار یک گام بالاتر رفته، آکوردی که اجرا می‌کنید D خواهد بود.
اگر آهنگی را با آکوردهای G ،Am و C اجرا کنید (که در گام C ماژور است) با کاپو بر روی فرت دوم، آکوردهای Bm ،A و D را خواهید شنید و گام جدید آهنگ در D ماژور است. هرچه کاپو را بالاتر ببندید، گام آهنگ نیز بالاتر خواهد رفت. مهم‌ترین دلیل برای تغییر گام آهنگ، هماهنگی آن با گام صدای خواننده و در نتیجه اجرای ساده‌تر آن است.
گروه بیتلز در آهنگ Here Comes the Sun از کاپو در فرت هفتم استفاده کرده‌اند. به همین دلیل گیتار صدایی زیر (مشابه صدای ماندولین) دارد. آکوردهای این آهنگ بدون کاپو در گام D ماژور هستند اما با کاپو به گام A ماژور می‌رسند.

چه افرادی از باره بند استفاده می‌کنند؟
برای افراد تازه کار، باره بند راه ساده‌تری برای اجرای آهنگ‌های دشوار (در مقایسه با گرفتن باره با انگشت) است. هرچند بسیاری از نوازندگان حرفه‌ای نیز از کاپو استفاده می‌کنند.
بسیاری از آهنگسازها از باره بند برای استفاده‌ی ساده‌تر از گیتار و اجرای آکوردهای عادی در طول دسته‌ی گیتار استفاده می‌کنند. همچنین با استفاده از باره بند می‌توان به سادگی آهنگ را در گام‌های مختلف امتحان کرد. بسیاری از نوازندگان فلامنکو نیز از کاپو در چند فرت اول برای اجرای گام‌های سنتی‌‌تر استفاده می‌کنند. کاپو همچنین سیم‌ها را به دسته نزدیک‌تر و در نتیجه اجرای آکوردها و ملودی‌ها را ساده‌تر می‌کند.
انتخاب بهترین کاپو
کاپو در طراحی‌های مختلف عرضه می‌شود. بسیاری از کاپوهای موجود در بازار (از جمله شاب، UGY و فندر) مانند گیره عمل می‌کنند. قیمت این کاپوها با توجه به کیفیت آن‌ها از ۳۵ هزار تومان شروع می‌شود و تا چندصد هزار تومان می‌رسد. کاپوهای دیگری نیز توسط شرکت دانلوپ عرضه می‌شوند که طراحی ساده‌تری دارند و با یک بند دور گیتار بسته می‌شوند. این کاپوها معمولا با قیمتی پایین‌تر از نمونه‌های گیره‌ای فروخته می‌شوند و برای افرادی با بودجه‌ی کمتر مناسب هستند.
به یاد داشته باشید که هر گیتار (آکوستیک،‌ کلاسیک و الکتریک) کاپوی منحصر به فرد خود را دارد که سیم‌ها را به شکل مناسب با فرت تماس می‌دهد. فرت برد گیتارهای آکوستیک و الکتریک کمی خمیده است و در نتیجه کاپوی این گیتارها نیز خمیده است. اما گیتارهای کلاسیک فرت‌هایی مسطح و پهن دارند و کاپوهای مخصوص این گیتارها نیز با همین مشخصات طراحی می‌شوند.
با این وجود که استفاده از کاپو بسیار کاربردی است، بهتر است تنها به استفاده از آن تکیه نکنید. دانش آکوردهای خود را افزایش دهید و باره گرفتن با دست را نیز یاد بگیرید. اگر سوالی دارید یا می‌خواهید نکته‌ای را به متن بالا اضافه کنید، حتما آن را در بخش کامنت‌ها با ما در میان بگذارید.
منبع: Take Lessons

 

 کاپو گیتار (باره بند) چیست و چگونه از آن استفاده کنیم؟ مقاله موسیقی –